20 października odbyło się czuwanie przed Uroczystością Świętej Urszuli. Rozpoczął je
ks. Szymon Karnówka, wikary parafii pod wyzwaniem św. Antoniego w Rybniku konferencją na temat miejsca w Kościele każdej i każdego z nas. Wszystkim zapadły w pamięć bardzo obrazowe metafory, którymi ksiądz Szymon się posłużył. I tak, Kościół, to po pierwsze, arka Noego, na której mamy trwać wraz z innymi, co wymaga często dużej dozy wyrozumiałości i tolerancji. Po drugie, Kościół to wspólnota, której jakość zależy od wkładu nas wszystkich. Bardzo dobrze uświadomić sobie, że każdy może do wspólnoty Kościoła wnieść swój niepowtarzalny dar. Zwieńczeniem konferencji był krótki kurs origami, podczas którego wykonywaliśmy łódki, symbolizujące z jednej strony życie, a z drugiej – nawiązanie
do biografii patronki naszej szkoły, św. Urszuli. Jak przypominał ksiądz Szymon, z łodzi swojego życia Urszula uczyniła ambonę, z której głosiła innym piękno Ewangelii.
Po poczęstunku odbyła się adoracja prowadzona przez działającą przy naszej szkole wspólnotę ZaDOMowionych w Bogu.
W czasie modlitwy mogliśmy powierzyć Jezusowi nasze pragnienia i obawy oraz otworzyć przed Nim nasze serce, aby On mógł czynić swoje cuda w nas i przez nas.
ks. Szymon Karnówka, wikary parafii pod wyzwaniem św. Antoniego w Rybniku konferencją na temat miejsca w Kościele każdej i każdego z nas. Wszystkim zapadły w pamięć bardzo obrazowe metafory, którymi ksiądz Szymon się posłużył. I tak, Kościół, to po pierwsze, arka Noego, na której mamy trwać wraz z innymi, co wymaga często dużej dozy wyrozumiałości i tolerancji. Po drugie, Kościół to wspólnota, której jakość zależy od wkładu nas wszystkich. Bardzo dobrze uświadomić sobie, że każdy może do wspólnoty Kościoła wnieść swój niepowtarzalny dar. Zwieńczeniem konferencji był krótki kurs origami, podczas którego wykonywaliśmy łódki, symbolizujące z jednej strony życie, a z drugiej – nawiązanie
do biografii patronki naszej szkoły, św. Urszuli. Jak przypominał ksiądz Szymon, z łodzi swojego życia Urszula uczyniła ambonę, z której głosiła innym piękno Ewangelii.
Po poczęstunku odbyła się adoracja prowadzona przez działającą przy naszej szkole wspólnotę ZaDOMowionych w Bogu.
W czasie modlitwy mogliśmy powierzyć Jezusowi nasze pragnienia i obawy oraz otworzyć przed Nim nasze serce, aby On mógł czynić swoje cuda w nas i przez nas.
